مشکلات رایج دهان و دندان ناشی از درمان ارتودنسی

مشکلات رایج دهان و دندان ناشی از درمان ارتودنسی

مراقبت‌های دهانی صحیح نه‌ تنها موجب حفظ زیبایی ظاهر دندان‌ها می‌شود بلکه نقش مهمی در پیشگیری از مشکلات دندانی رایج دارد. از آن‌جایی که وجود بریس‌ها بهداشت دهان و دندان‌ها را با مشکل مواجه می‌کند در نتیجه افرادی که از خدمات ارتودنسی و بریس‌ها استفاده می‌کنند بیشتر از افراد دیگر در معرض خطر ابتلا به مشکلات دندانی هستند. مشکلات دندانی به‌ خودی خود ناخوشایند هستند اما اگر بدون پیگیری و درمان رها شوند می‌توانند سلامت دهان و دندان‌ها را به مخاطره افکنند. علاوه‌ بر این مشکلات دهان و دندان می‌توانند طول درمان ارتودنسی را طولانی‌تر کنند. متخصص ارتودنسی معمولا در شرایط حاد بیماری‌های لثه و سایر مشکلات دهان و دندان ممکن است به ‌صورت موقت بریس‌ها را از دهان بیمار خارج  و بعد از بهبود لثه و دهان مجددا آن‌ها را روی دندان‌ها قرار دهد.

مشکلات دندانی ناشی از بریس‌ها

فرسایش

دمینرالیزیشن، فرسایش یا به‌ عبارتی از دست رفتن مواد معدنی دندان‌ها یکی دیگر از مشکلات جدی و خطرناک ناشی از درمان‌های ارتودنسی است. وجود پسماندهای غذا در دهان و تماس آن‌ها با باکتری‌های موجود در دهان موجب تولید اسیدی مضر می‌گردد. اسید تولید شده کلسیم و فسفات دندان‌ها را از بین برده و موجب پیدایش لکه‌های سفید در سطح دندان‌ها می‌شود. لکه‌های سفید که شبیه مربع‌های گچی و کوچک هستند در محلی که بریس‌ها قرار داشتند نمایان می‌شوند. این نقاط سفید ممکن است بسیار حساس باشند. نکته مهمی که باید درنظر داشت این است که بریس‌ها به ‌خودی خود موجب لک دندان نمی‌شوند بلکه عدم مراقبت صحیح از دندان‌ها و رعایت بهداشت منجر به چنین عارضه‌ای در دندان‌ها می‌شود. بنابراین از آن‌جایی که بریس‌ها موجب گیرکردن و باقی‌ماندن تکه‌های غذا در دهان می‌شوند می‌توانند بستر مناسبی برای باکتری‌ها ایجاد کرده و موجب کم‌شدن مواد آهکی دندان شوند. لازم به ذکر است، افرادی که تحت درمان‌های ارتودنسی قرار دارند بیشتر در معرض مشکل کلسیم‌گیری دندان‌ها هستند. متاسفانه لکه‌های سفید دندان همیشگی است و می‌تواند منجر به پوسیدگی دندان‌ها شود. رعایت مواردی چون مسواک زدن بعد از هر وعده غذایی، استفاده از نخ دندان حداقل 1 بار در روز و حذف یا کاهش مصرف سودا کمک شایانی به پیشگیری از لکه‌های سفید دندانی می‌کنند.

التهاب بافت لثه

ژینژیوایتیس یا بیماری التهاب بافت لثه شکل اولیه بیماری لثه است و زمانی اتفاق می‌افتد که بافت های  اطراف دندان‌ها دچار التهاب می‌شوند. از علائم این بیماری می‌توان به خونریزی، حساسیت به لمس لثه، قرمزی و تورم لثه اشاره کرد. بیماری ژینژیویت اگر نادیده گرفته نشود قابل درمان و برگشت‌پذیر است. التهاب بافت لثه موجب طولانی شدن زمان درمان ارتودنسی در کودکان می‌شود.

ابتلا به این بیماری در هر فردی امکان‌پذیر است اما افرادی که تحت درمان ارتودنسی هستند باید بیشتر مراقب بوده و تمیز کردن اطراف بریس‌ها و خط لثه را فراموش نکنند. برای پیشگیری از چنین عارضه‌ای مسواک زدن بعد از غذا و استفاده از نخ دندان حداقل 1 بار در طول روز بسیار توصیه شده‌است.

پلاک

پلاک یا همان جرم به لایه بی‌رنگ و چسبناک باکتری‌ها اتلاق می‌شود که دائما در دهان تشکیل می‌شوند. ترکیب بزاق دهان با پسماندهای غذا موجب شکل‌گیری پلاک‌ها می‌شود. ترکیب پلاک با مواد شیرین موجب تولید اسیدی می‌شود که برای سلامت دندان‌ها و لثه مضر بوده و موجب پوسیدگی دندان، بیماری لثه، تارتار و سایر مشکلات دهان و دندان می شود.

تارتار

تارتار یا به‌ عبارت تخصصی‌تر کلکولوس عارضه‌ای است که ناشی از تجمع و سفت ‌شدن پلاک‌ها در سطح دندان‌ها می‌باشد. تارتار نوعی رسوب پوسته‌ مانند است که می‌تواند موجب لک و تغییر رنگ دندان‌ها گردد. تارتار معمولا بعد از 24 ساعت شروع به رشد می‌کند. اغلب برطرف کردن پلاک‌های تازه از سطح دندان کار بسیار دشواری است. تارتار ممکن است در امتداد خط لثه، زیر لثه، اطراف بریس‌ها و سایر تجهیزات ارتودنسی تشکیل شود. مسواک منظم و استفاده از نخ دندان تاثیر چشمگیری در پیشگیری از چنین مشکلی دارد. لازم به ذکر است که تنها دندانپزشک یا متخصص بهداشت می‌تواند مشکل تارتار را برطرف نماید.

بوی بد دهان

هالیتوزیس یا به عبارتی بوی بد دهان معمولا ناشی از بهداشت ضعیف دهان و دندان‌ها، مشکلات پزشکی و یا عادات بد نظیر سیگار کشیدن و یا خوردن غذاهای خاص است. اما بوی بد دهان که بعد از ارتودنسی ایجاد می‌شود حاکی از عدم رعایت بهداشت دهان است. باکتری‌های موجود در دهان از پسماندهای غذایی تغذیه کرده و موجب بوی بد دهان می‌شود. این بدین معناست که گیرکردن هر ذره‌ی کوچکی از مواد غذایی به براکت‌ها یا بین دندان‌ها موجب بوی بد دهان می‌شوند