نحوه قالب گیری ارتودنسی
نحوه قالب گیری ارتودنسی
پس از موافقت بیمار با شروع درمان ارتودنسی، اقدامات اولیه‌ای باید پیش از سیم‌کشی دندان‌ها و جایگذاری بریس انجام شود که یکی از آنها قالب‌گیری است. اکثر بیماران جوان و نوجوان سابقه قالب‌گیری ندارند و به شدت درباره این کار ساده نگران و مضطرب هستند. در این بین والدین باید به فرزندشان توضیح بدهند که قالب‌گیری بسیار ساده است و دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. متخصص ارتودنسی هر روز ده‌ها قالب می‌گیرد. معمولا لازم است که یک قالب قبل از ساخت بریس و یک قالب نیز پس از برداشتن بریس و برای ساخت پلاک نگهدارنده (ریتینر) گرفته شود.
قالب‌گیری ارتودنسی
برای قالب‌گیری ارتودنسی از یک تری که کاملاً اندازه دندان‌های بیمار است، استفاده می‌شود. ابتدا تری با آلژینات پر می‌شود، آلژینات پودری است که با آب مخلوط می‌شود تا به غلظت خمیر کیک برسد. متخصص آلژینات را داخل تری می‌ریزد و آن را داخل دهان بیمار می‌گذارد. این همان لحظه‌ای است که بیمار را نگران می‌کند.
معمولاً اول قالب‌گیری فک پایین و بعد فک بالا انجام می‌شود؛ بیمار هنگام قالب گیری فک بالا مضطرب می‌شود و فکر می‌کند که آلژینات وارد گلویش شده است، که البته نشده است. متخصص باید تری را در دهان نگه دارد تا آلژینات شکل دندان‌ها را به خود بگیرد و سپس تری را از دهان بیمار خارج می‌کند.
یک قالب‌گیری خوب باید تمام بخش‌های عقب دهان را نیزدربر بگیرد، بنابراین طبیعی است که فکر کنید خمیر وارد گلویتان شده است. اکثر بیماران اگر سعی کنند که به موضوع دیگری فکر کنند و حواسشان پرت شود، حس بهتری خواهند داشت. قالب به سرعت ظرف یک دقیقه سفت می‌شود، بنابراین فقط کافی است یک دقیقه تحمل کنید.
پس از سفت شدن آلژینات، اثر لثه‌ها و دندان‌ها روی آن می‌ماند. سپس متخصص گچ مخصوص داخل آن می‌ریزد تا بتواند مدلی از دندان‌ها را برای معاینه یا ساخت تجهیزات ارتودنسی تهیه کند.
رفلکس تهوع شدید و قالب‌گیری
هر فردی در انتهای دهان رفلکس گگ (تهوع) یا رفلکس حلق دارد؛ و اگر ناحیه خاصی از کام نرم لمس شود، فرد دچار حالت تهوع خواهد شد. این واکنش در برخی بیماران شدیدتر از حد معمول است و قالب‌گیری فک بالا برای این گروه از بیماران دشوارتر خواهد بود. در این حالت برای این که قالب گیری راحت‌تر شود، متخصص اسپری بی‌حسی موضعی روی کام نرم و عقب دهان می‌زند، این اسپری طعم خوشایندی ندارد. کام نرم پس از چند دقیقه بی‌حس و بیمار برای قالب‌گیری آماده می‌شود.
بایدها و نبایدهای قالب‌گیری ارتودنسی
بایدها و نبایدهای قالب‌گیری ارتودنسی عبارتند از:
- اگر رفلکس گگ شدید دارید، موضوع را به متخصص اطلاع دهید.
- آب دهان را مرتب قورت ندهید. هیچ اشکالی ندارد که بزاق روی دستمال بریزد. بلعیدن بزاق حالت تهوع ایجاد می‌کند.
- از بینی و نه از راه دهان نفس بکشید.
- عصبی نباشید. قالب گیری ساده است و برای دستیابی به لبخند رویایی‌تان لازم است.
- آرامش خود را هنگام قالب‌گیری حفظ کنید.
- سعی نکنید تری را از دهان خارج کنید. این کار دردسر و کثیفی زیادی را ایجاد می‌کند. اگر تری زود بیرون آورده شود، قالب خراب می‌شود و قالب‌گیری باید دوباره انجام شود.
به خاطر بسپارید که قالب گیری آسان و برای انجام درمان ضروری است. نگران این مرحله ساده نباشید، آرامش خود را حفظ کنید و به لبخند زیبایی فکر کنید که به زودی بر لبانتان نقش خواهد بست
