ارتودنسی ثابت, اطلاعات عمومی

مال اکلوژن دندان

Untitled 29

مال اکلوژن دندان

علت، انواع(کلاس یک،دو،سه) و درمان

در دندانپزشکی، اصطلاح مال اکلوژن به دندان‌هایی اشاره دارد که به درستی ردیف و صاف نیستند. این یک مشکل رایج است که می‌تواند بر روی ظاهر، گفتار و توانایی شما در خوردن بدون دردسر، تاثیر بگذارد. خوشبختانه، یک متخصص ارتودنسی می‌تواند به ردیف کردن و صاف کردن دندان‌ها کمک کند.

دلایل

مال اکلوژن اغلب ارثی است، اما عوامل محیطی خاصی نیز وجود دارد که می‌توانند باعث ایجاد این مشکل شوند. کودکان در صورت مکیدن انگشت شست، فشار زبان، یا استفاده‌ی بیش از حد از پستانک ممکن است دچار مال اکلوژن شوند. همه این رفتارها می‌توانند حالت‌گیری دندان‌های کودک را تحت تاثیر قرار دهند و موجب مال اکلوژن شوند. عوامل دیگری که خارج از کنترل شما هستند، از جمله تومور، ضربه‌ی فک و دندان‌های نامنظم نیز ممکن است منجر به مال اکلوژن شوند. اگر تا به حال حفره‌ی دندان پر شده داشته‌اید، ممکن است مواد پر کننده درست در دندان جاسازی نشده باشد، که همچنین می‌تواند باعث ایجاد علائم مال اکلوژن شود.

انواع مختلف

متخصصین ارتودنسی موارد مال اکلوژن را با عنوان کلاس 1، کلاس 2 یا کلاس 3 بسته به اینکه چگونه دندان‌های بالا و پایین روی هم قرار می‌گیرند، طبقه بندی می‌کنند.

  • اگر مال اکلوژن کلاس 1 دارید، به این معنی است که هر دو ردیف دندان‌های آسیای شما در جایگاه درستی قرار دارند، اما یا اینکه فضای زیادی وجود دارد یا فضای کافی در دهان وجود ندارد. افراد مبتلا به مال اکلوژن کلاس 1 ممکن است کراس بایت شدید یا دندان‌های روی هم افتاده داشته باشند.
  • مال اکلوژن کلاس 2 زمانی اتفاق می‌افتد که دندان‌های مولر (آسیای پایینی) در دهان خیلی عقب قرار می‌گیرند که باعث قرار گیری عقب‌تر چانه می‌شود. این امر منجر به زیادی اورجت می‌شود، به این معنی که دندان‌های بالایی بسیار جلوتر از دندان‌های پایینی هستند.
  • در نهایت، مال اکلوژن کلاس 3 است که توسط دندان‌های مولر پایینی که خیلی جلوتر از دندان‌های مولر بالایی قرار دارند مشخص می‌شود. افراد مبتلا به مال کلوژن کلاس 3 احتمالا آندربایت شدید دارند، که در این حالت دندان‌های پایینی بسیار جلوتر از دندان‌های بالایی قرار دارند.

درمان

تخمین زده شده که از هر 3 فرد بالغ، 2 نفر مبتلا به مال اکلوژن هستند گرچه بعضی از موارد شدیدتر از موارد دیگر است. بنابراین، اگر دندانپزشک شما پیشنهاد کند که به یک متخصص ارتودنسی برای درمان مال اکلوژن مراجعه کنید، نیازی به ترسیدن نیست. در واقع، مال اکلوژن شایع‌ترین دلیلی است که دندانپزشکان بیماران خود را به متخصص ارتودنسی ارجاع می‌دهند.

برخی از موارد مال اکلوژن بسیار جزئی هستند که نیازی به درمان ندارند. در صورتی که برای حل این مشکل نیاز به درمان داشته باشید، ارتودنتیست شما را در جریان قرار خواهد داد. برخی از رایج‌ترین انواع درمان‌ها عبارتند از:

  • کشیدن دندان: متخصص ارتودنسی ممکن است در صورتی که مال اکلوژن ناشی از شلوغی بیش از حد دندان‌ها باشد، کشیدن یک یا چند دندان را توصیه کند.
  • تنظیم شکل دندان: دندان‌هایی که شکل نامنظم دارند ممکن است نیاز به تغییر شکل داشته باشند. این اغلب شامل پوشاندن دندان اصلی با یک قالب دندان مرتب شکل گرفته است.
  • بریس‌ها: شایع‌ترین نوع درمان برای مال اکلوژن، بریس است که برای تنظیم ردیف دندان استفاده می‌شود. بریس‌ها به طور معمول از 18 ماه تا دو سال مورد استفاده قرار می‌گیرند. پس از برداشتن بریس‌ها به منظور تکمیل درمان، ممکن است نیاز به استفاده از نگهدارنده باشد.
  • جراحی: هنگامی که درمان‌های دیگر کارساز نیستند، جراحی به عنوان آخرین چاره در نظر گرفته می‌شود. در این موارد نادر، عمل جراحی برای تغییر شکل فک انجام خواهد شد.

این گزینه‌های درمان در ماهیت بسیار متفاوت هستند، اما همه آنها اهداف مشترک دارند. اهداف هر یک از این گزینه‌های درمان این است که موقعیت دندان‌ها را اصلاح کنند، درد و ناراحتی را کاهش دهند و تمیز کردن دندان‌ها را برای بیمار راحت‌تر کنند.

Loading