چه نوع دندان‌هایی مشکلات گوارشی ایجاد می‌کنند
ارتودنسی تنها به اصلاح و مرتب کردن دندان‌ها نمی‌پردازد. در ارتودنسی حالت فکین و اندازه آن‌ها نیز، اهمیت دارد. اگر حالت فکین مناسب نباشد، مجدداً عملیات جویدن به خوبی انجام نمی‌شود و مشکلات گوارشی پدید می‌آید. حالت‌های زیر مانع جویدن صحیح غذا می‌شود.
موقعیت دیپ بایت:
اگر دندان‌های پیشین بالا و پایین به گونه ای باشند که بیش از حد همپوشانی داشته باشند، موقعیت دیپ بایت به وجود می‌آید. به طور معمول دندان‌های پیشین باید دو تا سه میلی‌متر همپوشانی داشته باشند. همپوشانی بیش از حد دندان‌ها، موجب آسیب به بافت لثه و سایش بین دندان‌ها می‌شود. همچنین دندان‌های موقعیت دیپ بایت، در جویدن غذا با مشکل مواجه خواهند شد.
اپن بایت بودن دندان‌ها:
در این صورت فاصله زیادی بین دندان‌های پیشین فک بالا و پایین وجود دارد. این افراد در وهله اول در گاز زدن با مشکل مواجه می‌شوند. معمولاً دندان‌های عقب‌تر به خوبی روی هم قرار گرفته‌اند اما دندان‌های جلویی، تقریباً فاصله‌ای به اندازه 5 میلی‌متر تا یک سانتیمتر دارند.
دارا بودن فضای خالی بین دندان‌ها:
این فضای خالی ممکن است در اثر از دست دادن دندان به وجود آمده باشد و یا حرکت دندان‌ها موجب ایجاد فاصله میان آن‌ها شده باشد. در این مورد نیز، جویدن غذا به درستی انجام نمی‌گیرد و مشکلات گوارشی به وجود می‌آید.
ناقرینگی دندان‌ها
اگر هنگام لبخند زدن دندان‌ها به صورت قرینه روی هم قرار نگیرند، حتماً باید ارتودنسی انجام شود. عدم قرینه بودن دندان‌ها نه تنها در زیبایی دندان‌ها تأثیرگذار است بلکه اختلالاتی در جویدن غذا به وجود می‌آورد.
کج بودن دندان‌ها
از اصلی‌ترین عامل ارتودنسی، باید به کج بودن دندان‌ها اشاره کنیم. کج بودن دندان‌ها، امکان رعایت بهداشت دهان را سخت تر می‌کند و معمولاً افراد دچار پوسیدگی دندانی می‌شوند. از بین رفتن زود هنگام دندان‌ها، یکی دیگر از عوامل بازدارنده در جویدن صحیح است. از طرفی عدم رعایت بهداشت دندان‌ها ممکن است موجب ایجاد بیماری‌های لثه‌ای گردد. گاهی بیماری‌های لثه‌ای به حدی خطرناک می‌شوند که موجب لق شدن دندان‌های سالم و از بین رفتن آن‌ها خواهند شد.
آیا با درمان ارتودنسی، مشکلات گوارشی به طور کامل برطرف خواهد شد؟
همان طور که گفتیم تنها مشکلات گوارشی که از عدم جویدن صحیح غذا ایجاد شده باشند، با درمان ارتودنسی ممکن است برطرف شوند. اگر ارتودنسی در سنین کودکی و از همان ابتدا انجام گیرد، از ایجاد بیماری‌های گوارشی پیشگیری خواهد شد. از این رو بهتر است ارتودنسی را در سنین پایین تری انجام داد. با این حال اگر درمان ارتودنسی در سنین بزرگسالی انجام گیرد، تا حد زیادی مشکلات گوارشی ایجاد شده، برطرف خواهد شد. در صورتی که این مشکلات مزمن شده باشند، ممکن است درمان ارتودنسی چاره ساز نباشد.
