هر گونه پرسش مرتبط به ارتودنسی در اینجا پاسخ داده میشود.
لطفا سئوالات خود را مطرح کنید تا دیگران نیز از چگونگی درمان آنها مطلع شوند.
وقتی نسبت بین اندازه دندان ها و اندازه فک مناسب نباشد و به شلوغی و کجی آنها و رابطه غیرصحیح دندان های فک فوقانی و تحتانی منجر شود، انجام ارتودنسی برای اصلاح بد شکلی پیش آمده ضرورت می یابد. این روش موجب می شود فرد لبخند زیباتر و چهره زیباتری داشته و حتی از اعتماد به نفس بالاتری هم برخوردار باشد. علاوه بر آن وقتی دندان ها روی هم قرار می گیرند، احتمال پوسیدگی و خرابی دندان بالا می رود. مراقبت از دندان های ردیف و حفظ بهداشت آنها بسیار آسان تر است و به طور کلی کیفیت زندگی بهتر می شود.
بهترین زمان پیش از بیست سالگی است. قبل از ده سالگی ارتودنسی به صورت پیشگیری است و اقدامات هم بسیار ساده تر است. کودکان استخوان های نرم تری دارند و درمان به مراتب خیلی راحت تر از بزرگسالان است. بعد از ده سالگی، حوالی سن بلوغ، در دخترها کمی زودتر و در پسرها کمی دیرتر این کار انجام می شود. وقتی دندان نیش بالا در حال رویش است، بهترین زمان برای مراجعه است.
پدر و مادرها باید آگاه باشند و از دادن پستانک یا اشیایی که کودک تمایل به مکیدن آنها دارد خودداری کنند. برخی تصور می کنند دندان های شیری دندان های بی ارزشی هستند و به حفظ و نگهداری آنها نیازی نیست، اما از بین رفتن زود هنگام دندان های شیری می تواند در از بین رفتن دندان های دائم نقش داشته باشد. مصرف شکلات و شیرینی باید در کودکان محدود شود. دندان شیری حتما باید در زمان مناسب بیفتد.
برای این گروه از بیماران فقط درمان ارتودنسی کافی نیست. ارتودنسی برای کسانی که عمل جراحی فک دارند، نیز ضرورت پیدا می کند. برخی از بیماران اختلالات فکی دارند، دو فک بدرستی روی هم چفت نمی شوند و فک بالا جلوتر از پایینی و بر عکس است، این گروه از بیماران باید جراحی فک انجام دهند ولی پیش از آن لازم است ارتودنسی شوند. جراحی فک بدون ارتودنسی اشتباه است و تقریبا همه بیماران پیش از عمل جراحی فک به ارتودنسی نیاز دارند؛ البته کمی پیچیده تر از ارتودنسی کودکان است.
ارتودنسی به صورت تئوریک در هر سنی قابل انجام است و هیچ گاه برای آن سن خاصی مشخص نکرده اند. این طور نیست که اگر کسی در سن بلوغ یا کودکی انجام ندهد، دیگر نمی تواند در دهه سوم زندگی این کار را بکند. تا هر سنی قابل انجام است ولی از دهه سوم به بعد استخوان محکم تر شده، جابه جا کردن دندان ها مشکل تر است و زمان نیز طولانی تر خواهد بود. برخی از ارتودنتیست ها ممکن است از قبول آن امتناع ورزند، اما به هر حال قابل انجام است و نتایج مطلوبی دارد.