رابطه ارتودنسی و صرع

درمان ارتودنسی درمانی است که دندان ها، استخوان ها و بافتهای نگهدارنده اطراف دندانها همچون لثه را نیز درگیر می کند. پس هر دارویی که بطور مستقیم و یا غیرمستقیم بر این نواحی تأثیر می گذارد قادر است بر روند درمان ارتودنسی نیز تأثیرگذار باشد.
افراد مبتلا به حملات تشنجی یا صرع، بعلت استفاده از داروهای ضد صرع، دچار التهاب و افزایش حجم لثه می شوند که این امر موجب می شود که رعایت بهداشت را به مخاطره اندازد. به این جهت پوسیدگی دندان و التهاب لثه و مشکلات دندانی در افراد مبتلا به حملات تشنجی بیشتر دیده می شود.
امروزه با داروهای ضد صرع جدید این پوسیدگی ها و التهاب ها به حداقل خود رسیده و با مراجعه مرتب بیمار به دندانپزشک، جرمگیری و آموزش بهداشت تأثیرات بسیاری در پیشگیری و درمان التهاب لثه و بروز پوسیدگی در بیماران صرعی دارد.
در بیمارانی که طی یک ماه دو بار تشنج داشته باشند درمان می بایست تنها به موارد اورژانس محدود شود.
در بیمارانی که بیماری صرع آنها کنترل شده باشد می توان درمان را بنا به شرایط خاصی شروع کرد. مواردی که پیش از هر جلسه ارتودنسی بیمار ملزم به رعایت آن ها می باشد:
بیمار قبل از هر جلسه وقت ارتودنسی داروی ضد صرع خود را مصرف نماید.
بیمار قبل از هر جلسه وقت ارتودنسی وعده غذای اصلی خود را میل کرده باشد.
بیمار قبل از هر جلسه وقت ارتودنسی سرحال باشد، در صورت خستگی و بی حوصلگی می توان وقت ارتودنسی را به روز دیگری موکول کرد.
نوشیدن مایعات زیاد مانند آب، استفاده از دهان شویه و استفاده صحیح از مسواک به این بیماران توصیه می شود.
مصرف نکردن نوشابه، شیرینی، شکلات و مواد چسبنده نیز بهداشت دهان و دندان این افراد را در حد مناسبی قرار می دهد.
بهتر است این بیماران تعداد جلسات بیشتر با زمان کوتاه تر به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنند.
تغذیه صحیح این بیماران حائز اهمیت است. مصرف شیر و لبنیات به این بیماران توصیه می شود.
مصرف نکردن پشت سرهم نوشیدنی ها و موادغذایی سرد و گرم که دمای دهان را ناگهان بالا یا پایین ببرد برای این گروه مجاز نمی باشد.