مقالات, مقالات ارتودنسی

دندان اضافیhyperdontis

های اضافی

حتما شما هم اصطلاح دندان های میسینگ یا دندان های غایب را شنیده اید. برخی از افراد برعکس این حالت، گاهی دندان اضافه دارند که وجود آن ها مثل عدم حضور دندان
های غایب باعث ایجاد اختلال هایی می شود. در حقیقت هنگامی که دندان ها بیش از تعداد استاندارد خود در دهان حضور دارند به عنوان دندان های غیر عادی محسوب شده
و این حالت به عنوان دندان اضافی شناخته می شود. فقط یک تا چهار درصد جمعیت در جهان مبتلا به این عارضه هستند.
گرچه دندان اضافی تنها بخش کوچکی از جمعیت را تحت تاثیر قرار داده، آقایان دو برابر بیشتر از بانوان دچار ابتلا به حضور دندان اضافی می شوند. کسانی که بیشتر در
معرض خطر قرار دارند، بیماران متولد شده با شکاف لب یا کام هستند. بیماران مبتلا به سندرم Danlos-Ehler یا سندرم گاردنر نیز بیش از دیگران در معرض خطر ابتلا به
دندان اضافی خواهند بود.
از آنجا که وجود دندان اضافی در دهان عوارض زیادی با خود به همراه دارد، در صورت نیاز خارج کردن و درمان آن ها به همه بیماران توصیه می شود. مهم است که آن ها این
کار را در اسرع وقت برای جلوگیری از عوارض جدی انجام دهند. دکتر در ابتدا ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد تا بتواند به خوبی تشخیص دهد که آیا به جراحی نیاز
است یا خیر؟

جایگزین دندان اضافه به جای دندان اصلی

حتمالا این سوال برای شما هم پیش آمده که آیا می شود از دندان اضافه به جای دندان اصلی استفاده کرد و در عین حال عارضه به وجود آمده را نیز اصلاح کرد؟
بستگی دارد که دندان اضافه کجا قرار گرفته باشد. گاهی دندان اضافه بین دو تا دندان های جلوی بیمار قرار گرفته و یک دندان تک بوده و زوج نیست. در نتیجه کلا قیافه فرد
را بهم می ریزد و باید کشیده شود. اما گاهی دندان اضافه در انتها وجود دارد و اگر بیمار دندان دائم قبلی را کشیده باشد در اینصورت ما می توانیم از آن استفاده کنیم و جای
دندان اصلی قرارش دهیم.
در حالت نرمال تعداد دندان ها در فک بالا و پایین باید با همدیگر مچ باشند. اگر ما در یک فک یک دندان اضافی داشته باشیم نمی توانیم آن ها را با هم هماهنگ کنیم. زمانی
می توانیم در فک دندان اضافی بین دندان های کرسی را نکشیم و با ارتودنسی آن را در میان دندان ها جا بیندازیم که در فک مورد نظر، یکی از دندان ها به علت شکستگی
افتاده باشد یا کشیده شده باشد و ما دندان اضافه را جایگزین آن نماییم. در نتیجه همانطور که کم بودن دندان ها معضل است اضافه بودن آن ها نیز می تواند معضل باشد.
پس اصل مهم اینست که ما ببینیم دندان اضافه در کجای دهان قرار گرفته است، تعداد دندان های بیمار چند عدد است؟ آیا ما فضا داریم یا چقدر فضا داریم؟ و غیره اگر فضا
داشته باشیم بدون شک دندان اضافه را نمی کشیم

این مطلب را هم ببینید :  ارتودنسی برای افرادی که دارای ایمپلنت دندانی هستند

توجه به ریشه دندان اضافه

باید به این موضوع نیز توجه کنیم که آیا دندان اضافه بیمار ریشه خوبی دارد یا خیر؟ گاهی دندان های اضافی ریشه های خوبی ندارند. برای مثال کج هستند، کوچک هستند و
یا در انتها دارای انحراف است. اگر انحراف داشته باشد حرکت دادن این دندان ها بسیار سخت و مشکل است. در واقع مانند یک قلاب در انتهای ریشه قرار گرفته است و نمی
شود آن را حرکت داد. علاوه بر این موضوعات باید به نوع بیماری دندانی و دهانی فرد نیز توجه کرد

کشیدن دندان اضافه


گاهی نیاز است که دندان اضافه کشیده شود. برای مثال اگر دندان به طور جزئی یا به طور کامل پوسیده شده باشد، پزشک می تواند تصمیم بر خروج آن از دهان بگیرد. وی
دندان را به آرامی به عقب و جلو حرکت می کند تا آن را از ریشه جدا نماید.
در بعضی موارد بیمار ممکن است یک یا چند دندان اضافی در فک داشته باشدکه اصطلاحا به آن دندان supernumerary می گویند. بیمار معمولا دارای تنها یک دندان اضافه
می باشد اما در برخی موارد ممکن است چندین دندان اضافه وجود داشته باشد که در این صورت به آن دندان اضافه می گویند.
از آنجاییکه دندان اضافه می تواند باعث تداخل در رویش سایر دندان ها شود باید آن را از دهان خارج کرد.کشیدن دندان اضافه
به دندان اضافه ایی که در ناحیه قدامی فک بالا روییده باشد مزیودنس گفته می شود. یکی از راه های که متخصص ارتودنسی برای درمان شلوغی دندان ها انجام می دهد
درمان توسط ارتودنسی ثابت است

این مطلب را هم ببینید :  پس از قرار دادن براکت های ارتودنسی چه توصیه هایی را باید رعایت کرد؟

 

 

Loading