دلایل تغییر رنگ دندان ها
رنگهای خارجی روی مینای دندان، بخش سختی که بیرونیتر ین لایه دندان را تشکیل میدهد مینشینند. این رنگها معمولا از غذاهایی که است میخورید
جای تعجبی ندارد که غذاها و نوشیدنیهای با رنگهای تیره- از جمله قهوه، چای سیاه، نوشابههای کولادار، سسهای تیره و انواع میوهها مانند انگور و انار بیشترین تاثیر را در رنگ کردن دندانها داشته باشند. این مواد حاوی مقدارهای زیادی کروموژن یا تولیدکننده رنگدانه هستند.
غذاها و نوشیدنیهای اسیدی با تخریب وتضعیف مینای دندان و آسانتر کردن چسبیدن کروموژنها به دندان میتواند وضع را بدتر کنند. تانین، یک ترکیب تلخ که در چای یافت میشود، نیز به چسبیدن کروموژنها به دندانها کمک میکند.
به علاوه، سیگار کشیدن و جویدن توتون از جمله عوامل شناختهشده رنگ گیری خارجی دندانها هستند، و همچنین عدم رعایت بهداشت دندانی که باعت جمع شدن پلاکهای دندانی میشود
رنگ گیری داخلی درون دندان رخ میدهد، هنگامی عوامل گوناگون خواص ساطع کننده نور مینا و عاج زیر آن را تغییر میدهند.
داروهای متعددی میتوانند باعث رنگگیری داخلی شوند. اگر کودکان آنتیبیوتیکهای تتراسایکلین و داکسیسایکلین را در هنگامی که دندانها در حال رشد هستند (قبل ۸ سالگی) مصرف کنند، دندانها ممکن است به رنگ زرد مایل به قهوهای دربیایند.
در دوران بزرگسالی، کلرهگزیدین، ماده ضدعفونیکنندهای که به صورت دهانشویهای قوی با تجویز پزشک برای درمان ژنژیویت (التهاب لثهها) به کار میرود، ممکن است باعث رنگ گرفتن دندان شود. همچنین ماینوسایکلین یک داروی ضدآکنه، مثل تتراسایکلین هم باعث رنگگرفتن دندانها میشود. حتی داروهای رایجی مانند آنتیهیستامینها و داروهای ضدفشار خون گاهی ممکن است دندانها را زرد کنند.
مصرف بیش از حد فلوراید و شیمیدرمانی برای سرطانهای سر و گردن نیز ممکن است به رنگ گیری داخلی دندان برسد
به جز رنگ گیری خارجی و داخلی دندان، دو عامل دیگر هم در زرد شدن دندانها موثرند: ژنتیک و سالمندی.
دندانهای شما، نیز مانند ظاهر صورتتان یا رنگ چشمهایتان ممکن است زردتر (یا سفیدتر) از دندانهای افراد دیگر باشد. بخشی از این تفاوت به ضخامت مینای دندانهای شما بستگی دارد که نیمه شفاف است. به این ترتیب اگر شما مینای دندان شما نازک باشد، رنگ طبیعی عاج زیر مینا بیشتر خود را نشان میدهد
به همین علت با افزایش سن که مینای دندانها نازک میشود، دندانهای شما زردتر به نظر می رسند.