براکت های سرامیکی (شفاف)

براکت سرامیکی یا در اصطلاح عامیانه بی رنگ از مواد کامپوزیتی همرنگ دندان تهیه می شوند. این براکت ها از سوی دیگران بسیار کم قابل مشاهده بوده و برای بیماران مشکل پسندی که مایل به دیده شدن دستگاههای ارتودنسی خود نیستند گزینه نسبتا مناسبی است. به زعم این بیماران بسیاری از اطرافیان حتی تا مدت ها متوجه وجود نگین های ارتودنسی روی دندانهایشان نمی شوند. 

در این روش درمانی، از براکت های سرامیکی (شیشه ای) Ceramic brackets یا از براکت های کامپوزیتی (Composite brackets) بجای براکت های فلزی رایج استفاده می شود و بقیه مراحل و روش های درمانی هیچ تفاوتی با روش های معمول ندارد. در این روش سیم ارتودنسی که از بین براکت های سرامیکی گذرانده می شود، دیده می شود و در صورت تمایل بیمار می توان از سیم های روکش دار سفید رنگ و همرنگ دندان استفاده کرد. براکت های هم رنگ انتخاب بیمارانی است که به دنبال براکت هایی با جلب توجه کمتر هستند.

این براکت ها همرنگ دندان می باشند. در این روش چون براکت ها بر سطح خارجی دندانها چسبانده می شوند، از فاصله بسیار نزدیک قابل رویت می باشد ولی در فعالیت های روزمره بیماران کمتر دیده می شود و بیماران از نظر دیده شدن درمان ارتودنسی با این روش ابراز رضایت می کنند. همچنین باید دانست که حرکت دندانها در این روش نسبت به براکت های فلزی کندتر است، در نتیجه درمان طولانی تر می شود.

با این حال براکت های سرامیکی معایبی هم دارند که البته در نسل جدید آنها به مراتب کاهش یافته است از جمله:

ارتودنسی-براکت های سرامیکی

۱. گرانتر بودن

۲. افزایش طول مدت درمان

۳. افزایش سختی درمان برای ارتودنتیست

۴. شکننده بودن

۵. تغییر رنگ اورینگ ها

۶. دیباند مشکل تر