براكت و سيم بندى دندان ها در ارتودنسی چیست؟
مزایای سیم کشی دندان ها بسیار فراوان است. دندان‌های کج، نامرتب و شلوغ می‌توانند فرایند تمیز کردن را بسیار دشوار کنند و در نتیجه خطر پوسیدگی دندان افزایش می‌یابد، که نه تنها ناخوشایند و دردناک است بلکه بر وضعیت سلامتی کل بدن نیز تاثیر می‌گذارد.
رایج‌ترین روش ارتودنسی مورد استفاده‌ی دندان‌پزشک‌ها و متخصصین ارتودنسی، براکت و مراحل سیمکشی دندان می‌باشد. ین نوع درمان سیم کشی دندان معمولاً شامل براکت‌های فلزی، مواد باندینگ و یک سیم ارتودنسی که براکت‌ها را به هم متصل می‌کند، است. براکت‌های فلزی با یک چسب دندانی مخصوص به سطح جلوی دندان‌ها متصل می‌شوند. این براکت‌ها در نقش یک لنگر (انکوریج) برای سیم ارتودنسی عمل می‌کنند که منشأ فشار مورد استفاده جهت حرکت دندان‌ها می‌باشد. فشار اعمالی در طول درمان دندان‌ها را به طرف موقعیت مورد نظر هدایت می‌کند.
سیم کشی به روش ارتودنسی:
ارتودنسی علم تصحیح روابط نامناسب فکی، درمان جفت شدن غلط دندان ها و ردیف کردن دندان های نامنظم است. از اصلی ترین وظایف ارتودنسی تشخیص، پیشگیری و درمان ناهنجاری های دندانی و فکی است.
درمان های ارتودنسی از دو جهت زیبایی و اصلاح مشکلات و روابط بین فک ها و دندان ها قابل بررسی است.
براکت ارتودنسی چیست؟
براکت اتصالی است که با هدف درگیر کردن سیم قوسی شکل ارتودنسی با چسب یا باند روی دندان محکم می‌شود. براکت از فلز، سرامیک یا پلاستیک قابل تهیه است. براکت در بریس ارتودنسی مانند دسته‌هایی عمل می‌کند که نیرو را از بخش فعال بریس به دندان منتقل می‌کند. براکت معمولاً یک یا دو شیار دارد که سیم داخل آن قرار می‌گیرد. براکت‌ها بر اساس پایه شیار و طراحی طبقه‌بندی می‌شوند.
بریس دندان چیست؟
بریس دندان به وسیله ای گفته می‌شود که برای اصلاح ناهنجاری های دندانی، فکی و ردیف و مرتب کردن دندان ها به کار برده می‌شود. بریس عموماً از دو بخش براکت و سیم قوسی (آرچ وایر) تشکیل می‌شود. براکت ارتودنسی جزء جدانشدنی از بریس های قدیمی است و مانند دسته هایی عمل می‌کند که سیم قوسی حرکت دهنده دندان را نگه می‌دارد.
این قطعات مربعی کوچک معمولاً جلوی هر دندان چسبانده می‌شود. براکت اندازه‌ها و حالت‌های مختلفی دارد که از آن جمله می‌توان به خودبازشونده یا سلف لیگیت، لینگوال (زبانی یا پشت دندانی) و تیتانیومی اشاره کرد. سایش بین سیم و شیار قرارگیری در براکت خود باز و بسته شونده کاهش می‌یابد.
براکت های لینگوال که به پشت دندان چسبانده می‌شود، بهترین انتخاب برای بیمارانی است که نمی خواهند اطرافیان متوجه تحت درمان بودنشان شوند. حال آن که براکت تیتانیومی برای بیمارانی مناسب است که به نیکل حساسیت دارند.
